Life Long Learning

Fakty

Tutaj można znaleźć fakty na temat języka i wielojęzyczności. W naszej walizce „Różnorodność“ można znaleźć ulotkę z najważniejszymi informacjami, którą można wykorzystać w trakcie różnych spotkań i wydarzeń.

 

FAKTY NA TEMAT JĘZYKA

Europa jest prawdziwą mieszanką języków. 

Rada Europy obejmująca 47 państw europejskich, wyodrębnia 225 języki rdzenne i grupy językowe, z ich ok. 100 milionami członków. Według Rady Europy najstarszym językiem mówionym w Europie jest język baskijski.

Zgodnie z oficjalnymi danymi Unii Europejskiej (UE) obok 24 języków urzędowych Unii Europejskiej wyróżnia się ponaj 60 języków regionalnych i mniejszości językowych. Ich ilość obejmuje szacunkowo ok. 40 milionów obywateli.

Christoph Pan szacuje, że w Europie jest 90 języków, z czego 37 uważane są za języki narodowe, a 53 określane są jako „języki bezpaństwowe“.

Do największych „języków bezpaństwowych” należą kataloński i oksytański. W każdym z tych języków mówi ok. 6 milionów ludzi. W tych językach porozumiewa się więcej osób niż na przykład w językach urzędowych – takich jak fiński (5 milionów), duński (5 milionów), norweski (4. miliony) i chorwacki (4,5 miliona). Przykładowo jednak takie grupy jak Walijczycy , Baskowie, Fryzowie Zachodni, Bretończycy, czy niektóre ludy zamieszkujące Rosję jak Baszkirzy, czy Czuwasze znajdują się powyżej krytycznej granicy języka. 

Krytyczna granica dla przetrwania języka szacowana jest na 300.000 osób, które się nim posługują. Te dane pokazują, że ok. 80% europejskich mniejszości językowych jest zagrożonych. Z tego względu ważne jest chronienie i wspieranie europejskich mniejszości językowych.

Poniżej krytycznej granicy języka znajduje się większość języków regionalnych i mniejszości językowych, jak np. język ladyński, retoromański, górnołużycki, dolnołużycki, północnofryzyjski i kaszubski.

W każdym z 36 krajów europejskich liczących ponad milion mieszkańców, żyją przynajmniej trzy mniejszości językowe. Inaczej mówiąc państwa Europy nie posiadają homogennej narodowości!

Co siódmy Europejczyk należy do etnicznej mniejszości narodowej.

 

FAKTY NA TEMAT WIELOJĘZYCZNOŚCI 

Obywatele Unii Europejskiej w pozytywny sposób postrzegają wielojęzyczność. 88% osób jest przekonanych o pożyteczności mówienia dodatkowym językiem, obok języka ojczystego. 98% obywateli UE uważa, że nauka innego języka jest bardzo ważna dla przyszłości dzieci.

Natomiast tylko jedna czwarta (25%) obywateli Unii Europejskiej mówi przynajmniej w dwóch obcych językach. 

Większość obywateli europejskich (81%) jest zdania, że wszystkie języki Unii Europejskiej powinny być równo traktowane.

Naukowe badania Komisji Europejskiej (2009) obejmują pozytywny kontekst efektów wielojęzyczności:

Wielojęzyczność i praktyczne kompetencje językowe są warunkiem dialogu międzykulturowego, uczestniczenia w życiu społecznym, mobilności oraz rozumienia europejskich wartości i dziedzictwa kulturowego. 

Wielojęzyczność jest potencjałem dla zdobywania interdyscyplinarnych kompetencji, poprawy wydajności myślenia, nauki, rozwiązywania problemów, komunikacji oraz jest źródłem kreatywnego i innowacyjnego myślenia.

Kreatywność i innowacyjność są kluczowymi kompetencjami w zatrudnieniu, konkurencyjności, rozwoju biznesu i przedsiębiorczości. 

 

Fakten zur Mehrsprachigkeit (PDF)

 

Quellen:
Eurobarometer 2012 “Die europäischen Bürger und ihre Sprachen”
EUROMOSAIC I Studie, 1996, Fig.9
Europäisches Fremdsprachenzentrum, Europarat
Europäische Kommission
“Ik snack platt, du ok?”, In: ZEIT ONLINE
Pan, Christoph/Pfeil, Beate Sibylle, National Minorities in Europe – Handbook, Braumüller 2003
Prof. Dr. Els Oksaar, In: Předskok z dwěmaj rěčomaj, Hg. v. Domowina – Rěčny centrum WITAJ, Budyšin 2005
Prof. Dr. Jeroen Darquennes, University of Namur (Belgium)
Prof. Dr. Tatiana Smirnowa, Lehrstuhl für Ethnographie der Staatlichen Universität Omsk “F.M. Dostojewskij”
Prof. Dr. Wolfgang Wölck, Forschungszentrum für Mehrsprachigkeit Brüssel und Staatsuniversität New York
Studie über den Beitrag der Mehrsprachigkeit zur Kreativität, Europäische Kommission 2009